کد مطلب:298750 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:141
انگیزه ی سکوت انصار و اتمام حجت حضرت زهرا به آنان
ترجمه:
همانا من می بینم به تنعم و خوشگذرانی دل نهاده اید، و آن كس را كه سزاوارتر و قوی تر از دیگران در رتق و فتق امور است از صحنه خلافت دور كرده اید، و به راحتی و خوشگذرانی خو گرفته اید و از میدان وسیع زندگی (وسعت و گشایش) به تنگنا (محیط محدود راحت طلبی) پناه برده اید و آنچه در باطن و روان داشتید بیرون افكندید. (ایمان و سرمایه ی معنوی خود را در برخورد با مسائل سیاسی برای حفظ منافع و موقعیت خویش از دست داده اید)، و آنچه را به گوارا خورده بودید باز گرداندید.
ولی آگاه باشید، اگر شما و همه ی اهل زمین كافر شوید خداوند تعالی از همگان بی نیاز و ستوده است. (كافر به خود ضرر می رساند نه به خداوند متعال).
آگاه باشید، آنچه را باید بگویم گفتم، با توجه به اینكه میدانم ذلت و خواری همچنان شما را دنبال می كند و ننگ خیانت و پیمان شكنی دلهای شما را فرا گرفته، ولی این سخنان تراوشی از احساسات و ناراحتی و خشم درونی است كه از سینه بیرون می جهد. این را مطرح نكردم تا از شما كمك و یاری طلب كنم،
بلكه فقط برای اتمام حجت است بر شما و دیگر اینكه سینه را تاب و توان نگهداری آن نیست، باشد كه خشم و این سوز درون فرو نشیند و روح آرامش خود را باز یابد. پس بگیرید این را (منظور خلافت و فدك است) و محكم نگهدارید، اما بدانید كه پشت این شتر (منظور خلافت) مجروح است و پای آن ضعیف و سست، كه داغ ننگ و نقص و غضب الهی را پیوسته با خود دارد، و سرانجام آن، پیوستن به آتش الهی است كه بر دلها درآید و آن را فراگیرد، چه آنچه انجام می دهید در دیدگاه خداوند است و به زودی ستمكاران عاقبت اعمال خود را مشاهده خواهند كرد. و ای مردم من دختر پیامری هستم كه شما را از عذاب دردناك خداوند انذار دهنده بود، پس شما هر چه خواهید انجام دهید ما هم آنچه را خواهیم انجام می دهیم، و شما منتظر باشید كه همانا ما نیز در انتظاریم.
ادامه ی خطبه:
«فاجابها ابوبكر عبدالله بن عثمان، و قال: یا بنت رسول الله، لقد كان ابوك بالمومنین عطوفا كریما، روفا رحیما، و علی الكافرین عذابا الیما، و عقابا عظیما، ان عزوناه وجدناه اباك دون النساء، و اخا الفك دون الاخلاء، آثره علی كل حمیم، و ساعده فی كل امر جسیم، لا یحبكم الا سعید و لا یبغضكم الا شقی بعید، فانتم عتره رسول الله الطیبون، و الخیره المنتجبون، علی الخیر ادلتنا، و الی الجنه مسالكنا، و انت یا خیره النساء، و ابنه خیر الانبیاء، صادقه فی قولك، سابقه فی وفور عقلك، غیر مردوده عن حقك، و لا مصدوده عن صدقك، و الله ما عدوت رای رسول الله صلی الله علیه و آله و لا
علمت الا باذنه و ان الرائد لا یكذب اهله، و انی اشهد الله و كفی به شهیدا، انی سمعت رسول الله صلی الله علیه و آله یقول «نحن معاشر الانبیاء لا نورث ذهبا و لا فضه و لا دارا و لا عقارا و انما تورث الكتاب و الحكمه و العلم و النبوه، و ما كان لنا من طعمه فلو الی الامر بعدنا ان یحكم فیه بحكمه». و قد جعلنا ما حاولته فی الكراع و السلاح یقاتل به المسلمون و یجاهدون الكفار و یجادلون المرده الفجار، و ذلك باجماع من المسلمین، لم انفرد به وحدی، و لم استبد بما كان الرای عندی، و هذه حالی و مالی، هی لك و بین یدیك، لا تروی عنك، و لا ندخر دونك، انت سیده امه ابیك، و الشجره الطیبه لنبیك، لا ندفع مالك من فضلك، و لا نوضع من فرعك و اصلك، حكمك نافذ فی ملكت یدای، فهل ترین ان اخالف فی ذلك اباك صلی الله علیه و آله... [1] ».
[1] در بلاغات النساء، پاسخ ابوبكر به حضرت فاطمه چنين آمده است: «و حدثني عبداله بن احمد العبدي عن حسين بن علوان عن عطيه العوفي انه ابابكر رحمه الله يومئذ يقول لفاطمه عليهاالسلام يا ابنه رسول الله لقد كان- صلي الله عليه و سلم- بالمومين رووفا رحيما و علي الكافرين عذاب اليما و اذا عزوناه كان اباك دون النساء و اخا ابن عمك دون الرجال آثره علي كل حميم و ساعده علي الامر العظيم، لا يحبكم الا العظيم السعاده و لا يبغضكم الا الرادي ء و انتم عتره الله، الطيبون و خيره الله المنتخبون علي الاخره ادلتنا و باب الجنه لسالكنا و اما منعك ما سالت فلا ذلك و اما فدك، و ما جعل لك ابوك فان منعتك فانا ظالم و اما الميراث فقد تعلمين انه صلي الله عليه و آله قال لا نورث ما ابيناه صدقه- و در شرح ابن ابي الحديد پاسخ ابوبكر به حضرت فاطمه چنين آمده است: «فحمد ابوبكر الله» و اثني عليه و صلي علي رسول الله و سلم و قال: يا خير النساء، و ابنه خير الآباء، و الله ما عدوت راي رسول الله صلي الله عليه و سلم، و لا عملت الا باذنه، و ان الرائد لا يكذب اهله، واني اشهد الله و كفي بالله شهيدا، اني سمعت رسول الله يقول، «انا معاشر الانبياء لا نورث ذهبا، و لا فضه و لا دارا و لا عقارا، و انما نورث الكتاب و لحكمه والعلم النبوه».